دین شما دین برتر است . . . !!
وقتي هنوز دين شما
دين برتر است
بي‌شك
برايم اين ور دنيا مهم‌تر است
اين ور اگرچه رابطه محكوم ضابطه است
بين من و شما
دو سه خط شعر، رابطه است
در شعر هم كه دارم فرياد مي‌زنم
بي‌حرمتي نباشد اگر داد مي‌زنم !
آخر دلم گرفته
مگر از كه كمترم؟
كه هيچ وقت راه به سويت نمي‌برم
كه هيچ وقت
قسمت من نيست آمدن
آخر چه صيغه‌اي است،
مگر چيست آمدن؟!
اين آمدن
كجاي جهان ثبت مي‌شود؟
كه هر چه مي‌روم برسم،
باز مي‌رود
در خواب هم نشد كه بيايم سراغ‌تان
حتي
گلي نچيده‌ام از خواب باغ‌تان
ديگر صبور نيستم
از طاقتي كه نيست
در خود مچاله مانده‌ام
از قوتي كه نيست
خوش به سعادت دل شاعر جماعتي
كه
مي‌رسند خدمتتان ـ به چه راحتي! ـ
قصدم نبود اينكه
كسي را خجل كنم
گفتم دلم گرفته،
كمي درد دل كنم
جاي جواب نامه اگر شد
به اين نشان
آقا كبوتري بفرستيد پيشمان . . . !!